حافظه مجازی در کامپیوتر، یک آرایه بزرگ طولانی از بیت هستش و این بیت ها به بلوک هایی به نام بایت تقسیم میشن(هر 8 بیت = 1 بایت) و به هر بایت یک آدرس جهت دسترسی اختصاص داده می شه.
در زبانهای برنامه نویسی، وقتی با داده های غیرفیزیکی(مثل متغیر ها، اشیا، توابع و...) کار می کنید، مقدار و آدرس این داده ها در حافظه مجازی ذخیره میشه. در سطح پایینتر، وقتی متغیر محلی یا تابعی تعریف و استفاده می کنید مقادیر و آدرسشون در قسمت Stack حافظه مجازی قرار می گیره. ولی با ساخت شی یا اختصاص حافظه بصورت دستی(Dynamic)، مقدار و آدرسش در قسمت Heap حافظه مجازی قرار میگیره. و نهایتاً همه اینها در سلول های RAM سخت افزاری کامپیوتر بصورت منظم چیده میشن.
ادامه مطلب در لینک دنبال کنید.